jest zasada zachowania energii
Encyklopedia PWN
mechanika
dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu ciał materialnych oraz oddziaływań między nimi, prowadzących do zmiany ruchu ciał lub ich odkształceń.
[gr. mēchanikḗ ‘sztuka konstruowania maszyn’],
supercząsteczka, supermolekuła,
termin wprowadzony w połowie lat 30. XX w., służący do opisu zespołu 2 lub większej liczby cząsteczek chem., które są związane za pomocą oddziaływań międzycząsteczkowych.
Szkocja, Scotland,
część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
materia
fiz. jedno z podstawowych pojęć fizycznych, oznaczające wszystkie obiekty, które można badać fizycznymi metodami.
[łac.],
qi, ci,
w chiń. filozofii taoistycznej wewn. energia pobudzająca wszelkie formy życia we Wszechświecie;
anihilacja par
proces fizyczny, w którym para cząstka–antycząstka zamienia się w 2 (lub kilka) inne cząstki elementarne;
[łac. annihilare ‘unicestwiać’],
